اصغر کامران؛ روشنک رستمی فر؛ کمال مقتدایی
چکیده
مقدمه: نشانگان روده تحریکپذیر یکی از شایعترین اختلالات دستگاه گوارشی است که با دردهای شکمی، نفخ، اختلالات در دفع و علائم روانشناختی همراه است. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اجتناب از تجربه و پردازش هیجانی در بیماران مبتلا به نشانگان روده تحریکپذیر بود. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود و با ...
بیشتر
مقدمه: نشانگان روده تحریکپذیر یکی از شایعترین اختلالات دستگاه گوارشی است که با دردهای شکمی، نفخ، اختلالات در دفع و علائم روانشناختی همراه است. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اجتناب از تجربه و پردازش هیجانی در بیماران مبتلا به نشانگان روده تحریکپذیر بود. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود و با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و پیگیری و گروه آزمایش و کنترل انجام گردید. جامعه آماری شامل تمامی زنان مبتلا به نشانگان روده تحریکپذیر شهر اصفهان در سال 1399 بودند که از بین آن‌ها، تعداد 30 نفر به‌صورت در دسترس انتخاب به‌طور تصادفی به دو گروه 15 نفری آزمایش و شاهد جایگزین شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامههای پردازش هیجانی (باکر، 2007) و پرسشنامه چندبعدی اجتناب از تجربه (گامز، 2011) جمعآوری گردید. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه برنامه 90 دقیقه‌ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را شرکت نمودند ولی گروه شاهد تحت هیچ نوع مداخلهای قرار نگرفتند. اطلاعات به روش آماری تحلیل کوواریانس و تحلیل اندازهگیری مکرر انجام شد. یافته‌ها: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر پذیرش هیجانی و اجتناب از تجربه در دو مرحله پیگیری و پس‌آزمون اثربخش بود 0/01) P<). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در اجتناب از تجربه و پردازش هیجانی در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر مؤثر بوده و پیامدهای مهمی برای بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر دارد.
